پراکسید هیدروژن (H2O2) یک اسید بی رنگ و ضعیف است که با آب قابل اختلاط است. به صورت خالص آبی کم رنگ است، اگرچه از آنجایی که یک ترکیب ناپایدار است و در اثر حرارت تجزیه می شود، پراکسید هیدروژن معمولاً در محلول کمی اسیدی حاوی یک تثبیت کننده نگهداری می شود. اما تاریخچه پراکسید هیدروژن چیست؟
پراکسید هیدروژن چه زمانی کشف شد؟
فریدریش ویلهلم هاینریش الکساندر فون هومبولت که شیواً نامیده میشود، یک دانشمند، جغرافیدان، طبیعتشناس، کاشف، فیلسوف و دانشمندی بود که برای اولین بار یک پراکسید را سنتز کرد. (او احتمالاً زیاد نمی خوابید.) او این کار را در سال 1799 انجام داد، زمانی که پراکسید باریم را به عنوان محصول جانبی آزمایشات خود در مورد تجزیه هوا تولید کرد.
تقریباً 20 سال بعد، شیمیدان فرانسوی لوئی ژاک تنار دریافت که می توان از پراکسید باریم برای تهیه یک ترکیب کاملاً جدید استفاده کرد که او آن را نامید. eau oxygénée (فرانسوی برای آب اکسیژنه). این ترکیب همان چیزی است که ما اکنون با نام پراکسید هیدروژن می شناسیم.
تاریخچه پراکسید هیدروژن: 19هفتم قرن
تنارد هنگام سوزاندن نمک های باریم برای تولید پراکسید باریم، پراکسید هیدروژن را کشف کرد. هنگامی که او پراکسید باریم را در آب حل کرد، پراکسید هیدروژن تولید شد. در نهایت تنارد و همکارانش دریافتند که پراکسیدها در سفید کردن رنگهای طبیعی بسیار مؤثر هستند، اما تلاشها برای تولید پراکسید هیدروژن در مقیاس صنعتی شکست خورد.
تا اینکه در سال 1873 در برلین اولین کارخانه شروع به تولید پراکسید هیدروژن در مقادیر زیاد کرد و 20 یا چند سال دیگر گذشت تا اینکه تقطیر خلاء توسط ریچارد ولفنشتاین کشف شد و 100% پراکسید هیدروژن از آب استخراج شد.
در این زمان پراکسید هیدروژن نیز در طبیعت شناسایی شد. یک مدخل در سال 1888 در مجله انجمن پزشکی آمریکا به آزمایشی در سال 1863 اشاره می کند که وجود پراکسید هیدروژن در آب باران را ثابت کرد.
در آغاز قرن، فرمول های زیادی برای پراکسید هیدروژن در نظر گرفته شد و فرمول صحیح – H2O2 – در نهایت توسط شیمیدان گرجی پتره ملیکیشویلی اثبات شد.
تاریخچه پراکسید هیدروژن: دهه 1900 تا امروز
در آغاز دهه 1900، روش کارآمدتری برای سنتز پراکسید هیدروژن با الکترولیز با اسید سولفوریک کشف شد و در طول دهه 1930، فرآیند آنتراکینون توسط شرکت شیمیایی آلمانی IG Farben (در حال حاضر BASF) توسعه یافته است.
روشهای بهتر تولید و افزایش تقاضا به این معنی است که تولید سالانه پراکسید هیدروژن از 35000 تن در سال 1950 به بیش از سه میلیون تن در سراسر جهان امروز افزایش یافته است.
افزایش تقاضا برای بسیاری از کاربردها
پراکسید هیدروژن مصارف صنعتی و خانگی زیادی دارد، از این رو تولید در قرن گذشته افزایش یافته است. به عنوان سوخت موشک، به عنوان مثال در موشک آلمانی V2 در جنگ جهانی دوم، به عنوان یک عامل سفید کننده، یک عامل ضد باکتری، در صنایع آرایشی و بهداشتی، به عنوان یک شوینده – و حتی در چوب های درخشان استفاده شده است.
در حالی که نمی توانید گلو استیک یا سوخت موشک را از phosphoric-acid.ir خریداری کنید، می توانید پراکسید هیدروژن را در قدرت ها و مقادیر مختلف خریداری کنید. اگر می خواهید در مورد نیازهای خود صحبت کنید، فقط همین امروز با یکی از تیم دوستانه ما تماس بگیرید.