یک شیمیدان تشخیص می دهد که ایزوپروپانول و ایزوپروپیل الکل به سادگی نام های متفاوتی برای یک ماده هستند (ساختار شیمیایی CH3-CHOH-CH3). علاوه بر این، آنها می دانند که پروپان 2-اول نیز همان ترکیب شیمیایی است.

پس چرا یک ترکیب شیمیایی سه نام مختلف دارد؟

در شیمی، استانداردهای مختلفی برای نامگذاری مواد شیمیایی وجود دارد که به آنها نیز گفته می شود نامگذاری شیمیایی. رایج ترین نامگذاری شیمیایی از اتحادیه ی بین المللی شیمی محض و کاربردی (IUPAC)، یک سازمان جهانی که هدف آن استاندارد کردن نه تنها نامگذاری، بلکه اصطلاحات شیمیایی (از جمله نام عناصر جدید در جدول تناوبی)، روش‌های اندازه‌گیری و وزن‌های اتمی است.

همچنین سیستم نامگذاری رایج برای ترکیبات شیمیایی وجود دارد. برای ترکیبات ساده، ما تمایل داریم از نام های رایج و نه سیستماتیک استفاده کنیم، به عنوان مثال، آب به جای H2O یا مونو اکسید دی هیدروژن، و متان به جای CH4 یا کاربن ما از این سیستم نامگذاری عمدتاً برای مواد شیمیایی بسیار رایج به جای هزاران ترکیب غیر معمول که دارای نام های پیچیده هستند استفاده می کنیم. در بیشتر موارد، نام مشترک در سطح بین المللی شناخته نمی شود در حالی که نام IUPAC شناخته شده است. آب به فرانسوی ترجمه می شود من، به آلمانی به عنوان داس واسر، و به مجارستانی به عنوان همینطور، مثلا.

ایزوپروپانول در مقابل ایزوپروپیل الکل در مقابل پروپان-2-اول

در شرایطی که ایزوپروپانول، سردرگمی ناشی از استفاده از ترکیبی از دو استاندارد مختلف برای نام‌گذاری شیمیایی – و نام‌های کلاس مختلف در نام‌گذاری IUPAC است. در طول تاریخچه این ترکیب شیمیایی، نام آن اساساً حرام شده است.

نامگذاری IUPAC نام کلاس های کاربردی و نام های جایگزین را ارائه می دهد. نام کلاس عملکردی IUPAC ایزوپروپیل الکل و نام جایگزین ایزوپروپانول است. با این حال، این هر دو نام “عمومی” هستند، زیرا پیشوند “iso” از سیستم نامگذاری رایج است. تحت سیستم IUPAC، نام صحیح پروپان-2-ول است، اگرچه به اندازه ایزوپروپیل الکل یا ایزوپروپانول رایج نیست.