زایلن برای مقاصد مختلف صنعتی، از جمله در ساخت مونومرهای ترفتالیک اسید و دی متیل ترفتالات، که در آن به عنوان پیش ساز شیمیایی استفاده می شود، استفاده می شود. این یکی از مهمترین کاربردهای آن است زیرا این مونومرها مسئول ایجاد پلیمر برای پلاستیک ها، به ویژه پلی اتیلن ترفتالات (PET) و پارچه های پلی استر هستند.

زایلن همچنین به عنوان یک حلال صنعتی با کاربرد در صنایع چاپ، لاستیک و چرم استفاده می شود. به عنوان یک حلال، می توان از آن به عنوان یک عامل تمیز کننده برای قطعات فولادی و الکترونیکی مانند ویفرهای سیلیکونی و مدارهای مجتمع استفاده کرد. برای آشنایی بیشتر با کاربردهای زایلن و نحوه عملکرد آن به خواندن ادامه دهید.

انواع زایلن ها

زایلن ها هستند هیدروکربن های معطر با اجزای حلقه بنزن این مواد شیمیایی بی رنگ، بوی شیرین و قابل اشتعال با آستانه اشتعال متفاوت هستند، بسته به نوع ایزومر.

ما در آخرین پست وبلاگ خود در مورد این ماده شیمیایی به آن اشاره کردیم، اما به عنوان خلاصه زایلن یک ماده شیمیایی نیست، بلکه یک دسته از مواد شیمیایی مرتبط است: ایزومرها، به این معنی که همه آنها فرمول شیمیایی یکسانی دارند (C₆اچ₄(CH₃)₂) اما ساختارهای مولکولی متفاوت است. زایلن ها را می توان به صورت مخلوط یا به عنوان مواد جداگانه استفاده کرد. سه ایزومر مختلف عبارتند از o-Xylene، m-xylene و p-xylene که می توانید در اینجا اطلاعات بیشتری در مورد آنها بخوانید.

زایلن در چیست؟

شیمیدان فرانسوی آگوست کاهورز اولین کسی بود که در سال 1850 زایلن را جدا کرد و نامگذاری کرد و در آنجا آن را به عنوان ترکیبی از قیر چوب کشف کرد. با این حال، چندین دهه دیگر طول کشید تا این ماده شیمیایی تازه یافت شده کاربرد عملی داشته باشد.

امروزه تقاضای صنعتی برای زایلن به دلیل تقاضای یکسان مصرف کنندگان برای محصولات پلاستیکی و مواد پلیمری بالا است. در واقع، طبق تحقیقات اخیر، تقاضای جهانی برای زایلن تا پایان سال 2023 به حدود 63.6 میلیون تن خواهد رسید.

در شرایط طبیعی، زایلن در نفت و قطران زغال سنگ وجود دارد. زایلن ها نیز در مقادیر کمی در نفت خام یافت می شوند که از حدود 0.5 تا 1 درصد متغیر است، اگرچه مقدار دقیق ممکن است از منبعی به منبع دیگر متفاوت باشد. برخی از ذخایر نفت خام دارای غلظت بیشتری از زایلن ها هستند و حتی در فرآورده های نفتی تصفیه شده مانند بنزین و نفت سفید نیز آثاری از زایلن ها وجود دارد.

در مقیاس صنعتی، ترکیبات زایلن از طریق فرآیند اصلاح کاتالیزوری و همچنین از طریق کربن‌سازی در طی ساخت سوخت کک تولید می‌شوند.

چه غذاهایی حاوی زایلن هستند؟

مواد غذایی بیش از آنچه فکر می کنید حاوی ردپایی از هیدروکربن ها از جمله زایلن هستند، وجود دارد. وقتی این مورد است، معمولاً نتیجه جابجایی و حمل و نقل است. به عنوان مثال، مواد غذایی تازه مانند میوه ها و سبزیجات ممکن است به دلیل آلاینده های محیطی در خاک، آب یا هوا در معرض زایلن ها قرار بگیرند.

برخی از مواد غذایی که مشخص شده است حاوی آن هستند مقادیر کمی از زایلن ها و سایر هیدروکربن های معطر عبارتند از:

• فرآورده های گوشتی (31 میکروگرم بر کیلوگرم)
• طیور (33 میکروگرم بر کیلوگرم)
• تخم مرغ (7 میکروگرم بر کیلوگرم)
• شیر (4 میکروگرم بر کیلوگرم)
• نان (9 میکروگرم بر کیلوگرم)
• سبزیجات سبز (2 میکروگرم بر کیلوگرم)
• سیب زمینی (9 میکروگرم بر کیلوگرم)
• آجیل (63 میکروگرم بر کیلوگرم)

عملکرد زایلن در رنگ آمیزی چیست؟

یکی از مهمترین استفاده از زایلن در پزشکی، به ویژه در بافت شناسی یا بررسی میکروسکوپی بافت ها وجود دارد. در اینجا، آن را در استفاده می شود فرآیند رنگ آمیزی بافت ها برای میکروسکوپ به‌طور خلاصه، هیستوپاتولوژیست‌ها می‌توانند بافت‌ها را برای نشانه‌های آشکار هر بیماری بررسی کنند. بافت ها با استفاده از موم پارافین برای برش تهیه می شوند و از زایلن استفاده می شود زیرا با پارافین بسیار قابل اختلاط است و سلول را شفاف می کند.

زایلن نقش اساسی در این فرآیند دارد. در اینجا جزئیات است فرآیند گام به گام رنگ آمیزی بافت نمونه ای برای معاینه میکروسکوپی اگر تمام نکات را می خواهید – اگر نه، در اینجا مروری مختصر ما است:

مرحله 1: تثبیت

بلوک‌های بافت نمونه با ابعاد حدود یک سانتی‌متر مکعب یا گاهی اوقات اندام‌های کامل، با محلول 4 درصد فرمالدئید برای اتصال و ایجاد پیوندهای متقاطع به برخی از پروتئین‌ها در نمونه‌های بافت، به صورت شیمیایی درمان می‌شوند. سپس پروتئین ها دناتوره و کم آب می شوند که آنها را سخت می کند و آنزیم های بافتی را که می توانند سلول ها را تخریب کنند غیرفعال می کند. در این فرآیند باکتری ها و قارچ ها نیز از بین می روند.

مرحله 2: کم آبی و پاکسازی

نمونه بافت با شستشوی آن در غلظت های فزاینده اتیل الکل به تدریج آبگیری می شود. در نهایت، آب در سلول ها با الکل 100٪ جایگزین می شود. سپس الکل با زایلن جایگزین می شود. این آماده سازی برای اجازه دادن به نمونه بافت در موم پارافین و در عین حال حفظ ساختار آن ضروری است.

مرحله 3: جاسازی

نمونه بافت در حال حاضر در حمام پارافین غوطه ور است. از آنجایی که پارافین با زایلن قابل اختلاط است، موم ذوب شده فضای داخلی سلول های بافت را پر می کند و یک پرکننده شفاف تشکیل می دهد.

مرحله 4: بخش بندی

هنگامی که موم سفت شد، بافت را می توان با دقت به برش های نازک با استفاده از یک برش داد میکروتوم. سپس برش های نازک رنگ آمیزی می شوند و برای بررسی روی لام میکروسکوپ قرار می گیرند.

مرحله 5: رنگ آمیزی و نصب

این مرحله اساساً برعکس مرحله دو است. از آنجایی که بیشتر مواد رنگ‌کننده محلول در آب هستند، ابتدا باید پارافین را حذف کرد. برای این کار، نمونه های برش داده شده از زایلن عبور داده می شود تا پارافین حذف شود. سپس نمونه‌ها باید دوباره هیدراته شوند، بنابراین با الکل در غلظت‌های کاهش‌یافته، از 100% به 0% شسته می‌شوند تا در نهایت در آب شسته شوند.

پس از رنگ آمیزی، نمونه ها دوباره آبگیری می شوند و در زایلن قرار می گیرند. سپس مقاطع بر روی اسلایدهای میکروسکوپ در محیط محلول در زایلن نصب می شوند. روی هر نمونه یک لغزش پوششی قرار داده می شود و زایلن خشک می شود. در نهایت، محیط نصب سفت می شود و ورقه پوششی را روی لام میکروسکوپ می چسباند.

زایلن برای چه چیزی در نقاشی استفاده می شود؟

زایلن معمولاً به عنوان حلال رنگ استفاده می شود زیرا در از بین بردن رنگ قدیمی روی سطوح مختلف بسیار عالی است. همچنین در از بین بردن لکه های چرب، رزین ها، لعاب ها و چسب موثر است.

به عنوان یک رقیق کننده رنگ، این ماده شیمیایی دارای مزایایی نسبت به سایر عوامل رقیق کننده رنگ مانند تولوئن است. این به خاطر این واقعیت است که زایلن به سرعت سایر رقیق‌کننده‌های رنگ تبخیر نمی‌شود، به این معنی که می‌تواند در نازک کردن تکه‌های رنگ یا لاک مؤثرتر باشد. این به شما امکان می دهد تا رنگ را به طور یکنواخت روی یک سطح اعمال کنید.

زایلن همچنین برای کسانی که از رنگ های اسپری استفاده می کنند رقیق کننده ترجیحی است زیرا جریان بهتر را تسهیل می کند. حتی اگر از قلم مو یا غلتک استفاده می کنید، می توانید با استفاده از زایلن به عنوان رقیق کننده رنگ، از لخته شدن یا تکه شدن آن جلوگیری کنید.