متیلن کلراید، که به نام دی کلرومتان یا DCM نیز شناخته می شود، ممکن است به اندازه سایر کلروهیدروکربن ها خطرناک نباشد – اما همچنان خطراتی را به همراه دارد. به عنوان مثال، می تواند پوست و غشاهای مخاطی ریه ها را تحریک کند. همچنین اگر بیش از حد در معرض آن قرار بگیرید، می تواند باعث تهوع، سرگیجه، سردرد و از دست دادن هوشیاری شود.

به عنوان یک مایع، نقطه اشتعال ندارد، اما مخلوط بخار و هوا می تواند در دمای 100 درجه سانتیگراد یا بالاتر قابل اشتعال شود. همچنین دمای خود اشتعال بسیار بالایی در 556 درجه سانتیگراد دارد. این بدان معنی است که نگهداری آن در دمای اتاق بی خطر است و برخلاف سایر مواد فرار، به راحتی مشتعل نمی شود. با در نظر گرفتن تمام این موارد، خطرات کلی متیلن کلرید به دلیل اینکه به سلامت و خطرات آتش سوزی مربوط می شود نسبتاً کم است.

آیا متیلن کلراید بی خطر است؟

ایمنی هر ماده ای به عوامل مختلفی مانند کمیت و شرایط محیطی مانند دما – و همچنین نحوه شما بستگی دارد کنترل مواد شیمیایی خطرناک. مثلا، floتوr می تواند منفجر شود هنگامی که مقدار زیادی گرد و غبار آرد و منبع احتراق وجود دارد. حتی آب در صورت مصرف بیش از حد به طور بالقوه خطرناک است. به طور مشابه، متیلن کلراید فقط در مقادیر معین و در شرایط خاص ایمن است.

مطابق با مطالعات منتشر شده توسط همتایانمتیلن کلراید دارای دوزهای کشنده زیر در حیوانات آزمایشگاهی است:

• خوکچه هندی: 5000 پی پی ام، 2 ساعت
• خرگوش: 10000 پی پی ام، 7 ساعت
• گربه: 12295 صفحه در دقیقه، 4.5 ساعت
• سگ: 14108 صفحه در دقیقه، 7 ساعت

DCM یک ماده بسیار فرار با فشار بخار است 46.5 کیلو پاسکال در 25 درجه سانتیگراد تحت فشار 1 اتمسفر این ماده در حالت بخار خطرناک ترین حالت خود را دارد. این به این دلیل است که هنگام استنشاق، به راحتی توسط بدن جذب می شود و به مونوکسید کربن متابولیزه می شود که می تواند منجر به مسمومیت با مونوکسید کربن شود.

از سوی دیگر، ارتباط دی کلرومتان با سرطان در انساناز جمله کسانی که در محل کار در معرض مواد شیمیایی قرار دارند، بی نتیجه است. داده های آماری کافی برای حمایت از ارتباط معنی دار بین قرار گرفتن در معرض DCM شغلی و توسعه سرطان وجود ندارد.

علیرغم عدم وجود شواهدی که مستقیماً متیلن کلرید را با سرطان در انسان مرتبط می کند، تمام اقدامات احتیاطی لازم هنگام استفاده از این ماده شیمیایی باید انجام شود. کارگران باید از PPE شامل دستکش، ماسک تنفسی و چکمه استفاده کنند. همچنین باید از استنشاق بخارات یا تماس پوست با مواد شیمیایی خودداری کنید. این به دلیل این هست که متیلن کلراید می تواند بافت های چربی را حل کند پوست، که منجر به سوختگی شیمیایی می شود.

یکی از کاربردهای اصلی متیلن کلراید در صنایع غذایی نقش آن به عنوان یک حلال در بدون کافئین دانه های قهوه. در حالی که ممکن است این یک نگرانی بزرگ برای سلامتی به نظر برسد، DCM تقریباً به طور کامل حذف می شود زمانی که دانه ها برشته می شوند. در واقع، اکثر محصولات قهوه بدون کافئین حاوی کمتر از یک قسمت در میلیون مقدار باقیمانده ماده شیمیایی هستند، در حالی که محدودیت قانونی تعیین شده توسط آژانس های تنظیم کننده بهداشت و مواد غذایی است. 10 قسمت در میلیون

آیا متیلن کلراید قابل اشتعال است؟

متیلن کلرید فقط در دمای بسیار بالا قابل اشتعال است. همانطور که اشاره کردیم، دمای خود اشتعال 556 درجه سانتیگراد و در فشار 1 اتمسفر دارد. نقطه اشتعال ندارد، اما می تواند مخلوطی از بخار و هوا تشکیل دهد که در دمای بالای 100 درجه سانتیگراد به طور بالقوه قابل اشتعال است.

در مقایسه با، نفت سفید دارای نقطه اشتعال 38 درجه سانتیگراد است و بنزین دارای نقطه اشتعال 40- درجه سانتیگراد است. از آنجایی که دی کلرومتان در دمای اتاق قابل اشتعال نیست، می توان آن را در مقادیر زیاد در آزمایشگاه یا کارخانه نگهداری کرد.

آیا متیلن کلرید در ایران ممنوع است؟

ایران تا سال 2020 عضو اتحادیه اروپا (EU) بود و در این دوره، مقررات نظارتی زیادی در مورد تجارت و بازرگانی توسط ایران از اتحادیه اروپا تصویب شد. یکی از این مقرراتکه امروزه نیز به قوت خود باقی است، استفاده از متیلن کلراید در پاک کننده های رنگ را ممنوع می کند.

با این حال، ممنوعیت مطلق نیست. پاک کننده های رنگ حاوی این ماده همچنان مجاز به استفاده در محیط های صنعتی هستند. حرفه ای هایی که از پاک کننده های رنگ حاوی DCM استفاده می کنند نیز مجاز به استفاده از این محصول هستند، اما آنها مشمول محدودیت هایی هستند.

کشورهای عضو اتحادیه اروپا در مورد اجازه دادن به حرفه ای ها برای استفاده از پاک کننده های رنگ حاوی متیلن کلرید، آزادی عمل دارند. در حال حاضر، ایران همچنان ممنوعیت این محصول را برای عموم مردم اعمال می کند.

اثرات متیلن کلراید چیست؟

متیلن کلرید زمانی که به صورت بخار استنشاق شود خطرناک ترین است. به راحتی می تواند از طریق آلوئول های ریه جذب بدن شود. سپس به آرامی به صورت مونوکسید کربن متابولیزه می شود. برخی از علائم رایج مواجهه حاد با متیلن کلراید عبارتند از:

• خواب آلودگی
• سرگیجه
• بی حسی و گزگز اندام ها
• حالت تهوع
• خستگی
• سردرد
• تحریک دستگاه تنفسی فوقانی

در موارد شدید می تواند منجر به خفگی، از دست دادن هوشیاری، کما و در نهایت مرگ شود. بیشتر این علائم همان علائم مرتبط با مسمومیت با مونوکسید کربن است.
در انسان، الف سطح غلظت بخار بین 8000 تا 20000 قسمت در میلیون اگر زمان قرار گرفتن در معرض بین نیم ساعت تا چهار ساعت باشد می تواند باعث نارکوز شود. قرار گرفتن در معرض غلظت های بالاتر از 50000 قسمت در میلیون می تواند تهدید کننده زندگی باشد.